OMBAZAMIN, ez tora se wena, Çena Rindiki, Zerene mın dejena.
Zalimin zulmüne boyun eğmeyen asi ruhlu yoldaşımız, komutanımız Armanc. Ne mutlu bu dağlara, bu topraklara, bu halka ve biz kadınlara ki senin gibi onurlu savaşçıları, militanları, öncülerini yani aşk ve özgürlük tanrıçalarını tanıdık. Nice onurlu, yiğit kadınları, erkekleri tanıdık.
Zaman gelir geçer önemli olan arkanda bıraktıklarındır. Çünkü insan arkasından bıraktıklarıyla kendi yaşamını anlatır. İnan ki, arkanda sağlam bir duruş, örnek alınacak bir yoldaşlığı bıraktın. İnsan belki birlikte yaşadıkları zamanın kıymetini fazla bilmese de sonradan çok iyi anlıyor. Sen yaşadığın zamanda bile yerini belli ettirendin. Şehadetin bir iz olarak kaldı, bunun için hiç unutulmayacaksın.
Henüz öğrenciyken Halep’te 1988 yılında partiyi tanıdım. 92 yılında da partiye katıldım. 1994 sonlarında savaş alanına geldim. Haftanin, Kandil, Zap, Xınere, Xakurke, Metina alanlarında kaldım yaklaşık olarak on iki yıl geçti. Gerçekten de zorlu süreçlerdi ve örgüt için tarihi yıllardı, elbette benim için de tarihi yıllardı. Ne bir kere daha geri gelir ne de tekrar yaşanabilir.
1979 Mardin Midyat doğumluyum. 1997 sonlarında gerillaya katıldım. 3 yıl okumuşum. Yurtsever bir ailedenim. Tarihe olan ilgim nedeniye aslında ilk katıldığımda adımı Dirok koymuştum fakat Agirin arkadaşın şehadetinden sonra anısını yaşatmak için adını aldım. Aslında şehit bir arkadaşın adını kaldırmak ve taşımaya, layık olmaya çalışmak benim için hem çok zor hem de çok ağır... Layık olmaya çalışacak, şehitlerin izinden yürüyeceğim.
Zamanın akışındaki ahengin içinde yaşamı anlamlı kılabilmenin çabasına giriştiğimiz fırtınalı kavgalarımıza , sevdalı türkülerimize , aşklı yolculuklarımıza ne çok şey sığdırırız. Biriktiririz tüm yaşanmışlıkları ömür zulamızda , her anını unutmamak için beynimize ve yüreğimize nakşederiz . Her yaşanmışlık bir film şeridi gibi gözlerimizin önünde canlanıverir.
Bir Sorxwin vardı. Dersim dağlarının bağrında Botanlı. Bir Sorxwin vardı Dersim dağlarının koynunda. Küçük şair. Bir Sorxwin vardı Dersim dağlarının zirvesinde gerilla. Silahı omzunda küçük filozof. Parlayan gözlerinde şimşek çakışlı bir kız. Hiç konuşmaz rüzgarlarla türkü söylerdi. Hiç konuşmaz kuşların kanatlarında hayaller kurardı.
Ji bo azadiya Rêber Apo pratîkeke têrker pêwîst dike ji ber vê yekê em weke milîtanên Rêbertî bi sekna Apoyî dikarin dijmin bi bin bixin û tola hezaran salan jê bigrin. Emê bi çalakiyên xwe ji tevahiya cîhanê re bidin nişandan ku em bê Rêbertî nikarin jiyan bikin û ji bo ewlehiya Rêbertî emê heta dawî berxwebidin.
PKK ilk çıkışıyla birlikte en fazla üzerinde durduğu en önemli çalışmalardan biri toplumsal geri kalmışlığımızı bertaraf edebilmek için önce bireylerden başlayarak topluma doğru yayılan eğitim seferberliği olmuştur. Önder Apo en yakınında bulunan ilk arkadaşlarından hatta çocukluk arkadaşlarından başlayarak her zaman Önder ve öğretmen görevi görmüştür.
Her gün doğumu ve batımında, sonsuz sevdanın kalp atışlarını her an hissettiğimde ve semaların mavisinde büyük yaşamın izlerini gördüğümde başladı Umudum… İnancın yüceliğini, kavganın her geçen gün büyüyen ateşini, daha çocukken anamın gözlerinde gördüğüm acıda anladım. Özgürlüğe hasret, hakikat arayışçılarının ardından koyuldum yola ve hakikat savaşçılığını anı anına kendimde yaratmanın zorunluluğunu henüz ilk adımda tıpkı bahar tanında ta derinden hissedebiliyordum.
Yalnızlık nedir? Yığınlar kalabalığı içerisinde diğerlerine benzememe savaşımı mı, yoksa diğerlerine benzeşme mi. Özünde yalnızlık tek başına yaşanılmaz, en acı yalnızlık kalabalık içerisinde öteki olarak yaşamaktır. Yaşam, doğasına aykırı bir biçimde farklılıkları sindiremeyen monoton bir akış içerisinde sürdürülmeye çalışılıyor.
